پاتوق پرتقالی

از ابتدای جنگ با او در پایگاه چهارم شکاری دزفول آشنا شدم؛ خصوص زمانی که اینجانب ریاست دبیرستان شهید بابایی پایگاه چهارم شکاری دزفول را به عهده داشته و با ایشان از نزدیک در حل مشکلات و مسائل دبیرستان در ارتباط بودم.

امیر سرتیپ دوم خلبان عبدالکریم عصاره در این اواخر مردانه با مرگ دست و پنجه نرم می‌کرد ولی از آنجا که مرگ سرنوشت محتوم آدمی است دعوت حق را لبیک گفت و به یاران شهیدش پیوست.

لازم به توضیح اینکه ایشان در ایام هشت ساله دفاع مقدس، در گردان 11 شناسایی مهرآباد عضویت داشتند و بعدها نیز خدمات ارزشمندی را برای این مرز و بوم به انجام رساندند.

برای هر عملیاتی نیاز به در دست داشتن اطلاعاتی است که تیز پروازان این گردان با فانتوم‌های خود و البته بدون هیچگونه وسیله دفاعی به قلب دشمن می‌زدند و با هواپیماهای خود (RF-4) از مواضع آنها عکس گرفته و به پایگاه خود باز می‌گشتند.

تصورش هم سخت است که بدون هیچ، بله بدون هیچ وسیله دفاعی، دریغ از یک تیر به سمت دشمن حرکت کردن و از سدّ پدافند آنها عبور کردن و بازی با جان خود برای حفظ جان هزاران تن دیگر در خط مقدم جبهه‌ها!

ولی این کاری است که دلاوران گردان 11 شناسایی نیروی هوایی به راحتی و البته با ایمان به قدرت لایزال الهی و برای حفظ حریم آسمانی این قطعه از زمین انجام می‌دادند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: